首尾吟 其一○○

首尾吟 其一○○原文：

半世逢场作戏，险些儿误了终焉计。白发劝东篱，西村最好幽栖，老正宜。茅庐竹径，药井蔬畦，自减风云气。嚼蜡光阴无味，旁观世态，静掩柴扉。虽无诸葛卧龙冈，原有严陵钓鱼矶，成趣南园，对榻青山，绕门绿水。 穷则穷落觉囫囵睡，消甚奴耕婢织？荷花二亩养鱼池，百泉通一道青溪。安排老子留风月，准备闲人洗是非，乐亦在其中矣。僧来笋蕨，客至琴棋。 青门幸有栽瓜地，谁羡封侯百里？桔槔一水韭苗肥，快活煞(...)
那书倩红娘将去，未见回话。我这封书去，必定成事，这早晚敢待来也。须索回张生话去。小姐，你性儿忒惯得娇了；有前日的心，那得今日的心来？
就算是真有像古籍上说的挥舞长戈让夕阳回升的功力，也无法挽救当时注定灭亡的宋朝了！而现在我仿佛又看到了当年楚囚的南冠，只不过这次换成文天祥成了势大元朝的阶下囚。想想历史上张良谋刺秦王和诸葛亮鞠躬尽瘁的故事，文天祥的气节只有比他们更伟大！宋端宗和帝昺就像乘龙而去的黄帝一样，都成为了历史。也停留在历史之中的文天祥自然无法像丁令威那样化作仙鹤回到华表上来看(...)
首联叙写朋友归京，千里迢迢，不知何时才能回到长安；作者对朋友行路的担忧与二人深厚情谊跃然纸上。颔联以轻快笔调，想象朋友在烟雨朦胧的三峡渡口登舟而去，抵达京城时，快马扬鞭，意气风发穿行于繁华街市的情形，无比欣羡。颈联对仗工整，运用对比反衬(...)
这篇文章中心意思明确，但作者不是板着面孔空讲道理，而是用夹叙夹议的方法。而这种夹叙夹议手法的运用，又是通过现身说法的途径，包含着自己亲身的经历和感受，因而显得情意恳切，语重心长，使人感到亲切。文章从叙述入手，表面上看似乎离题，实际上内在的勾连很紧。写年轻时读书、从师、求学的经历，选取的是跟题旨有关的事情，因而在叙述中隐隐地有着议论的意图。写自己的艰苦经历是正面教育，写富家子弟求学的情形是提供反面的教训。这一切又无不是为着勉励马生。因而，全文的结构紧密，最后推出题旨就显得水到渠成。
。姑夫，想您儿三四岁儿，姑娘带将我来到这家里，亏姑夫抬举的成人长大。知道的，是你老人家改常，不知道的，则说我生事要出去哩。各尽其道。罢、罢、罢，我去我去。我如今一脚的出了这门，使不的你可使人来赶我。我是个直人，我可不来了，你可也不要扯扯拽拽的，我也不回来了。可使不的你摆酒着人与我和劝，我其实不回来了。两脚车上装七个人，也不必再三再四的了。我则这一遭，辞了姑夫、姑娘，我就出去了罢。姑娘、姑娘，扯一扯儿来么。你去便去了罢。放了手，扯我怎么呢？谁又来你家里来，则你家里饭好吃？姑娘劝一劝儿么。我不劝。连你也是这等。罢、罢、罢，我和你两个，恩断义绝。血脏牵车儿，扯断这条肠子罢。我出去，我出去！下次小的每，搬出我那行李来，打过一辆大车来，先把那板箱来放上，抬上那竖柜，把那铺盖来卷了，包一包，把靴袜都放上，菜坛菜罐都放上，那锅也放上，要做饭吃哩。那破篓子丢了罢，裹脚放在锅里。牵过那驴子来套上，打动打动，阿列阿列，去了罢。那里去？我有甚么呢？那里有那板箱竖柜来？沿身打沿身，身上的衣裳，肚里的干粮，两个肩膀抬着个口，每日则是吃他家的。便好道这大树底下好乘凉。一日不识羞，十日不忍饿，把这羞脸揣在怀里，我还过去。哦，我一脚的出了这门，这地就无人扫。一八得八。王秀才，你怎的？你老人家说了几句，谁和你一般见识。你看这厮。门首觑者，看有甚么人来。理会的。小生李春郎是也。离了望京店，与母亲来到这洛阳。母亲，我问人来，则这里便是刘弘伯父宅上。门首立着个人，我试问他者。作揖哥哥。那里来的。是亲眷。这两日卖五钱银子一个。是甚么？你说是青绢。是亲戚。哦，是亲戚。万望哥哥报复一声者。你且在这里，等我报复去。姑夫，门首有亲眷来也。婆婆，你听波。我恰才说了他几句话，他故意的将这等言语来激恼我。我若是有个亲戚，我挑着灯笼儿也取将来也，我肯着你这厮在我这里，这般定害我那？你看么，我则但开口错了牙关，他说是亲眷来。你道是亲眷，是男子也是妇女人？我则不(...)
山坡上面有刺榆，洼地中间白榆长。你有上衣和下裳，不穿不戴箱里装。你有车子又有马，不驾不骑放一旁。一朝不幸离人世，别人(...)
杨梅结实正是阴雨连绵(...)
这篇文章中心意思明确，但作者不是板着面孔空讲道理，而是用夹叙夹议的方法。而这种夹叙夹议手法的运用，又是通过现身说法的途径，包含着自己亲身的经历和感受，因而显得情意恳切，语重心长，使人感到亲切。文章从叙述入手，表面上看似乎离题，实际上内在的勾连很紧。写年轻时读书、从师、求学的经历，选取的是跟题旨有关的事情，因而在叙述中隐隐地有着议论的意图。写自己的艰苦经历是正面教育，写富家子弟求学的情形是提供反面的教训。这一切又无不是为着勉励马生。因而，全文的结构紧密，最后推出题旨就显得水到渠成。
“试问缘何事？不语如痴醉”，对歌女的悲凄身世作了暗示，相当于琵琶女放拨沉吟、自道辛酸的大段文字。但白诗中的详尽的直白，此完全作了暗示的处理。当听者为动听的演唱感(...)
颔联点题。“露从今夜白”，既写景，也点明时令。那是在白露节的夜晚，清露盈盈，令人顿生寒意。“月是故乡明”，也是写景，却与上句略有不同。作者所写的不完全是客观实景，而是融入了自己的主观感情。明明是普天之下共一轮明月，本无差别，偏要说故乡的月亮最明；明明是作者自己的心理幻觉，偏要说得那么肯定，不容质疑。然而，这种以幻作真的手法却并不使人觉得于情理不合，这是因为它极深刻地表现了作者微妙的心理，突出了对故乡的感怀。这两句在炼句上也很见功力，它要说的不过是“今夜露白”，“故乡月明”，只是将词序这么一换，语气便分外矫健有力。所以王得臣说：“子美善于用事及常语，多离析或倒句，则语健而体峻，意亦深稳。”（《麈史》）读者从这里也可以看出杜甫化(...)
托赖着当今帝王胜唐尧，则俺这文共武尽心忠孝。又不为居庙廊愁戚戚，治家国鬓萧萧。廉颇哎，则为你跋扈矜骄，气的我染疾病进汤药。

首尾吟 其一○○拼音解读：

bàn shì féng chǎng zuò xì ，xiǎn xiē ér wù le zhōng yān jì 。bái fā quàn dōng lí ，xī cūn zuì hǎo yōu qī ，lǎo zhèng yí 。máo lú zhú jìng ，yào jǐng shū qí ，zì jiǎn fēng yún qì 。jiáo là guāng yīn wú wèi ，páng guān shì tài ，jìng yǎn chái fēi 。suī wú zhū gě wò lóng gāng ，yuán yǒu yán líng diào yú jī ，chéng qù nán yuán ，duì tà qīng shān ，rào mén lǜ shuǐ 。 qióng zé qióng luò jiào hú lún shuì ，xiāo shèn nú gēng bì zhī ？hé huā èr mǔ yǎng yú chí ，bǎi quán tōng yī dào qīng xī 。ān pái lǎo zǐ liú fēng yuè ，zhǔn bèi xián rén xǐ shì fēi ，lè yì zài qí zhōng yǐ 。sēng lái sǔn jué ，kè zhì qín qí 。 qīng mén xìng yǒu zāi guā dì ，shuí xiàn fēng hóu bǎi lǐ ？jú gāo yī shuǐ jiǔ miáo féi ，kuài huó shà (...)
nà shū qiàn hóng niáng jiāng qù ，wèi jiàn huí huà 。wǒ zhè fēng shū qù ，bì dìng chéng shì ，zhè zǎo wǎn gǎn dài lái yě 。xū suǒ huí zhāng shēng huà qù 。xiǎo jiě ，nǐ xìng ér tuī guàn dé jiāo le ；yǒu qián rì de xīn ，nà dé jīn rì de xīn lái ？
jiù suàn shì zhēn yǒu xiàng gǔ jí shàng shuō de huī wǔ zhǎng gē ràng xī yáng huí shēng de gōng lì ，yě wú fǎ wǎn jiù dāng shí zhù dìng miè wáng de sòng cháo le ！ér xiàn zài wǒ fǎng fó yòu kàn dào le dāng nián chǔ qiú de nán guàn ，zhī bú guò zhè cì huàn chéng wén tiān xiáng chéng le shì dà yuán cháo de jiē xià qiú 。xiǎng xiǎng lì shǐ shàng zhāng liáng móu cì qín wáng hé zhū gě liàng jū gōng jìn cuì de gù shì ，wén tiān xiáng de qì jiē zhī yǒu bǐ tā men gèng wěi dà ！sòng duān zōng hé dì bǐng jiù xiàng chéng lóng ér qù de huáng dì yī yàng ，dōu chéng wéi le lì shǐ 。yě tíng liú zài lì shǐ zhī zhōng de wén tiān xiáng zì rán wú fǎ xiàng dīng lìng wēi nà yàng huà zuò xiān hè huí dào huá biǎo shàng lái kàn (...)
shǒu lián xù xiě péng yǒu guī jīng ，qiān lǐ tiáo tiáo ，bú zhī hé shí cái néng huí dào zhǎng ān ；zuò zhě duì péng yǒu háng lù de dān yōu yǔ èr rén shēn hòu qíng yì yuè rán zhǐ shàng 。hàn lián yǐ qīng kuài bǐ diào ，xiǎng xiàng péng yǒu zài yān yǔ méng lóng de sān xiá dù kǒu dēng zhōu ér qù ，dǐ dá jīng chéng shí ，kuài mǎ yáng biān ，yì qì fēng fā chuān háng yú fán huá jiē shì de qíng xíng ，wú bǐ xīn xiàn 。jǐng lián duì zhàng gōng zhěng ，yùn yòng duì bǐ fǎn chèn (...)
zhè piān wén zhāng zhōng xīn yì sī míng què ，dàn zuò zhě bú shì bǎn zhe miàn kǒng kōng jiǎng dào lǐ ，ér shì yòng jiá xù jiá yì de fāng fǎ 。ér zhè zhǒng jiá xù jiá yì shǒu fǎ de yùn yòng ，yòu shì tōng guò xiàn shēn shuō fǎ de tú jìng ，bāo hán zhe zì jǐ qīn shēn de jīng lì hé gǎn shòu ，yīn ér xiǎn dé qíng yì kěn qiē ，yǔ zhòng xīn zhǎng ，shǐ rén gǎn dào qīn qiē 。wén zhāng cóng xù shù rù shǒu ，biǎo miàn shàng kàn sì hū lí tí ，shí jì shàng nèi zài de gōu lián hěn jǐn 。xiě nián qīng shí dú shū 、cóng shī 、qiú xué de jīng lì ，xuǎn qǔ de shì gēn tí zhǐ yǒu guān de shì qíng ，yīn ér zài xù shù zhōng yǐn yǐn dì yǒu zhe yì lùn de yì tú 。xiě zì jǐ de jiān kǔ jīng lì shì zhèng miàn jiāo yù ，xiě fù jiā zǐ dì qiú xué de qíng xíng shì tí gòng fǎn miàn de jiāo xùn 。zhè yī qiē yòu wú bú shì wéi zhe miǎn lì mǎ shēng 。yīn ér ，quán wén de jié gòu jǐn mì ，zuì hòu tuī chū tí zhǐ jiù xiǎn dé shuǐ dào qú chéng 。
。gū fū ，xiǎng nín ér sān sì suì ér ，gū niáng dài jiāng wǒ lái dào zhè jiā lǐ ，kuī gū fū tái jǔ de chéng rén zhǎng dà 。zhī dào de ，shì nǐ lǎo rén jiā gǎi cháng ，bú zhī dào de ，zé shuō wǒ shēng shì yào chū qù lǐ 。gè jìn qí dào 。bà 、bà 、bà ，wǒ qù wǒ qù 。wǒ rú jīn yī jiǎo de chū le zhè mén ，shǐ bú de nǐ kě shǐ rén lái gǎn wǒ 。wǒ shì gè zhí rén ，wǒ kě bú lái le ，nǐ kě yě bú yào chě chě zhuài zhuài de ，wǒ yě bú huí lái le 。kě shǐ bú de nǐ bǎi jiǔ zhe rén yǔ wǒ hé quàn ，wǒ qí shí bú huí lái le 。liǎng jiǎo chē shàng zhuāng qī gè rén ，yě bú bì zài sān zài sì de le 。wǒ zé zhè yī zāo ，cí le gū fū 、gū niáng ，wǒ jiù chū qù le bà 。gū niáng 、gū niáng ，chě yī chě ér lái me 。nǐ qù biàn qù le bà 。fàng le shǒu ，chě wǒ zěn me ne ？shuí yòu lái nǐ jiā lǐ lái ，zé nǐ jiā lǐ fàn hǎo chī ？gū niáng quàn yī quàn ér me 。wǒ bú quàn 。lián nǐ yě shì zhè děng 。bà 、bà 、bà ，wǒ hé nǐ liǎng gè ，ēn duàn yì jué 。xuè zāng qiān chē ér ，chě duàn zhè tiáo cháng zǐ bà 。wǒ chū qù ，wǒ chū qù ！xià cì xiǎo de měi ，bān chū wǒ nà háng lǐ lái ，dǎ guò yī liàng dà chē lái ，xiān bǎ nà bǎn xiāng lái fàng shàng ，tái shàng nà shù guì ，bǎ nà pù gài lái juàn le ，bāo yī bāo ，bǎ xuē wà dōu fàng shàng ，cài tán cài guàn dōu fàng shàng ，nà guō yě fàng shàng ，yào zuò fàn chī lǐ 。nà pò lǒu zǐ diū le bà ，guǒ jiǎo fàng zài guō lǐ 。qiān guò nà lǘ zǐ lái tào shàng ，dǎ dòng dǎ dòng ，ā liè ā liè ，qù le bà 。nà lǐ qù ？wǒ yǒu shèn me ne ？nà lǐ yǒu nà bǎn xiāng shù guì lái ？yán shēn dǎ yán shēn ，shēn shàng de yī shang ，dù lǐ de gàn liáng ，liǎng gè jiān bǎng tái zhe gè kǒu ，měi rì zé shì chī tā jiā de 。biàn hǎo dào zhè dà shù dǐ xià hǎo chéng liáng 。yī rì bú shí xiū ，shí rì bú rěn è ，bǎ zhè xiū liǎn chuāi zài huái lǐ ，wǒ hái guò qù 。ò ，wǒ yī jiǎo de chū le zhè mén ，zhè dì jiù wú rén sǎo 。yī bā dé bā 。wáng xiù cái ，nǐ zěn de ？nǐ lǎo rén jiā shuō le jǐ jù ，shuí hé nǐ yī bān jiàn shí 。nǐ kàn zhè sī 。mén shǒu qù zhě ，kàn yǒu shèn me rén lái 。lǐ huì de 。xiǎo shēng lǐ chūn láng shì yě 。lí le wàng jīng diàn ，yǔ mǔ qīn lái dào zhè luò yáng 。mǔ qīn ，wǒ wèn rén lái ，zé zhè lǐ biàn shì liú hóng bó fù zhái shàng 。mén shǒu lì zhe gè rén ，wǒ shì wèn tā zhě 。zuò yī gē gē 。nà lǐ lái de 。shì qīn juàn 。zhè liǎng rì mài wǔ qián yín zǐ yī gè 。shì shèn me ？nǐ shuō shì qīng juàn 。shì qīn qī 。ò ，shì qīn qī 。wàn wàng gē gē bào fù yī shēng zhě 。nǐ qiě zài zhè lǐ ，děng wǒ bào fù qù 。gū fū ，mén shǒu yǒu qīn juàn lái yě 。pó pó ，nǐ tīng bō 。wǒ qià cái shuō le tā jǐ jù huà ，tā gù yì de jiāng zhè děng yán yǔ lái jī nǎo wǒ 。wǒ ruò shì yǒu gè qīn qī ，wǒ tiāo zhe dēng lóng ér yě qǔ jiāng lái yě ，wǒ kěn zhe nǐ zhè sī zài wǒ zhè lǐ ，zhè bān dìng hài wǒ nà ？nǐ kàn me ，wǒ zé dàn kāi kǒu cuò le yá guān ，tā shuō shì qīn juàn lái 。nǐ dào shì qīn juàn ，shì nán zǐ yě shì fù nǚ rén ？wǒ zé bú (...)
shān pō shàng miàn yǒu cì yú ，wā dì zhōng jiān bái yú zhǎng 。nǐ yǒu shàng yī hé xià shang ，bú chuān bú dài xiāng lǐ zhuāng 。nǐ yǒu chē zǐ yòu yǒu mǎ ，bú jià bú qí fàng yī páng 。yī cháo bú xìng lí rén shì ，bié rén (...)
yáng méi jié shí zhèng shì yīn yǔ lián mián (...)
zhè piān wén zhāng zhōng xīn yì sī míng què ，dàn zuò zhě bú shì bǎn zhe miàn kǒng kōng jiǎng dào lǐ ，ér shì yòng jiá xù jiá yì de fāng fǎ 。ér zhè zhǒng jiá xù jiá yì shǒu fǎ de yùn yòng ，yòu shì tōng guò xiàn shēn shuō fǎ de tú jìng ，bāo hán zhe zì jǐ qīn shēn de jīng lì hé gǎn shòu ，yīn ér xiǎn dé qíng yì kěn qiē ，yǔ zhòng xīn zhǎng ，shǐ rén gǎn dào qīn qiē 。wén zhāng cóng xù shù rù shǒu ，biǎo miàn shàng kàn sì hū lí tí ，shí jì shàng nèi zài de gōu lián hěn jǐn 。xiě nián qīng shí dú shū 、cóng shī 、qiú xué de jīng lì ，xuǎn qǔ de shì gēn tí zhǐ yǒu guān de shì qíng ，yīn ér zài xù shù zhōng yǐn yǐn dì yǒu zhe yì lùn de yì tú 。xiě zì jǐ de jiān kǔ jīng lì shì zhèng miàn jiāo yù ，xiě fù jiā zǐ dì qiú xué de qíng xíng shì tí gòng fǎn miàn de jiāo xùn 。zhè yī qiē yòu wú bú shì wéi zhe miǎn lì mǎ shēng 。yīn ér ，quán wén de jié gòu jǐn mì ，zuì hòu tuī chū tí zhǐ jiù xiǎn dé shuǐ dào qú chéng 。
“shì wèn yuán hé shì ？bú yǔ rú chī zuì ”，duì gē nǚ de bēi qī shēn shì zuò le àn shì ，xiàng dāng yú pí pá nǚ fàng bō chén yín 、zì dào xīn suān de dà duàn wén zì 。dàn bái shī zhōng de xiáng jìn de zhí bái ，cǐ wán quán zuò le àn shì de chù lǐ 。dāng tīng zhě wéi dòng tīng de yǎn chàng gǎn (...)
hàn lián diǎn tí 。“lù cóng jīn yè bái ”，jì xiě jǐng ，yě diǎn míng shí lìng 。nà shì zài bái lù jiē de yè wǎn ，qīng lù yíng yíng ，lìng rén dùn shēng hán yì 。“yuè shì gù xiāng míng ”，yě shì xiě jǐng ，què yǔ shàng jù luè yǒu bú tóng 。zuò zhě suǒ xiě de bú wán quán shì kè guān shí jǐng ，ér shì róng rù le zì jǐ de zhǔ guān gǎn qíng 。míng míng shì pǔ tiān zhī xià gòng yī lún míng yuè ，běn wú chà bié ，piān yào shuō gù xiāng de yuè liàng zuì míng ；míng míng shì zuò zhě zì jǐ de xīn lǐ huàn jiào ，piān yào shuō dé nà me kěn dìng ，bú róng zhì yí 。rán ér ，zhè zhǒng yǐ huàn zuò zhēn de shǒu fǎ què bìng bú shǐ rén jiào dé yú qíng lǐ bú hé ，zhè shì yīn wéi tā jí shēn kè dì biǎo xiàn le zuò zhě wēi miào de xīn lǐ ，tū chū le duì gù xiāng de gǎn huái 。zhè liǎng jù zài liàn jù shàng yě hěn jiàn gōng lì ，tā yào shuō de bú guò shì “jīn yè lù bái ”，“gù xiāng yuè míng ”，zhī shì jiāng cí xù zhè me yī huàn ，yǔ qì biàn fèn wài jiǎo jiàn yǒu lì 。suǒ yǐ wáng dé chén shuō ：“zǐ měi shàn yú yòng shì jí cháng yǔ ，duō lí xī huò dǎo jù ，zé yǔ jiàn ér tǐ jun4 ，yì yì shēn wěn 。”（《zhǔ shǐ 》）dú zhě cóng zhè lǐ yě kě yǐ kàn chū dù fǔ huà (...)
tuō lài zhe dāng jīn dì wáng shèng táng yáo ，zé ǎn zhè wén gòng wǔ jìn xīn zhōng xiào 。yòu bú wéi jū miào láng chóu qī qī ，zhì jiā guó bìn xiāo xiāo 。lián pō āi ，zé wéi nǐ bá hù jīn jiāo ，qì de wǒ rǎn jí bìng jìn tāng yào 。

※提示：拼音为程序生成，因此多音字的拼音可能不准确。

相关翻译

托赖着当今帝王胜唐尧，则俺这文共武尽心忠孝。又不为居庙廊愁戚戚，治家国鬓萧萧。廉颇哎，则为你跋扈矜骄，气的我染疾病进汤药。
那先生自舞自歌，吃的是仙酒仙桃，住的是草舍茅庵，强如龙楼凤阁。白云不扫，苍松自老；青山围绕，淡烟笼罩。黄精自饱，灵丹自烧。崎岖峪道，凹答岩壑；门无绰楔，洞无销钥；香焚石桌，笛吹古调；云黯黯，水迢迢，风凛凛，雪飘飘，柴门静，竹篱牢。过了那峻岭尖峰，曲涧寒泉，长林茂草，便望见那幽雅仙庄，这些是道。君子，你休迷了正道。你听(...)
赵孝成王时，秦王派白起在长平前后击溃赵国四十万军队，于是，秦国的军队向东挺进，围困了邯郸。赵王很害怕，各国的救兵也没有谁敢攻击秦军。魏安釐王派出将军晋鄙营救赵国，因为畏惧秦军，驻扎在汤阴不敢前进。魏王派客籍将军辛垣衍，从隐蔽的小路进入邯郸，通过平原君的关系见赵王说:“秦军所以急于围攻赵国，是因为以前和齐湣王争强称帝，不久又取消了帝号;如今齐国更加削弱，当今只有秦国称雄天下，这次围城并不是贪图邯郸，他的意图是要重新称帝。赵国果真能派遣使臣尊奉秦昭王为帝，秦王一定很高兴，就会撤兵离去。”平原君犹豫不能决断。这时，鲁仲连客游赵国，正赶上秦军围攻邯郸，听说魏国想要让赵国尊奉(...)
就算是真有像古籍上说的挥舞长戈让夕阳回升的功力，也无法挽救当时注定灭亡的宋朝了！而现在我仿佛又看到了当年楚囚的南冠，只不过这次换成文天祥成了势大元朝的阶下囚。想想历史上张良谋刺秦王和诸葛亮鞠躬尽瘁的故事，文天祥的气节只有比他们更伟大！宋端宗和帝昺就像乘龙而去的黄帝一样，都成为了历史。也停留在历史之中的文天祥自然无法像丁令威那样化作仙鹤回到华表上来看(...)

相关赏析

“半夜火来知有敌”，是说烽火夜燃，响起敌人夜袭的警报。结句“一时齐保贺兰山”，是这首小诗诗意所在。“一时”，犹言同时，无先后；“齐”，犹言共同，无例外，形容闻警后将士们在极困难的自然条件下，团结一致、共同抗敌的英雄气概。全诗格调急促高昂，写艰苦，是为了表现将士们的不畏艰苦；题名为“怨”，而毫无边怨哀叹之情，这是一首歌唱英雄主义、充满积极乐观精神的小诗。
你休要虚贪声介，但存的那心田一寸是根芽。不肯道甘贫守分，都则待侥幸成家。自拿着杀子杀孙笑里刀，怎留的好(...)
枫落河梁野水秋。淡烟衰草接郊丘。醉眠小坞黄茅店，梦倚高城赤叶楼。
就算是真有像古籍上说的挥舞长戈让夕阳回升的功力，也无法挽救当时注定灭亡的宋朝了！而现在我仿佛又看到了当年楚囚的南冠，只不过这次换成文天祥成了势大元朝的阶下囚。想想历史上张良谋刺秦王和诸葛亮鞠躬尽瘁的故事，文天祥的气节只有比他们更伟大！宋端宗和帝昺就像乘龙而去的黄帝一样，都成为了历史。也停留在历史之中的文天祥自然无法像丁令威那样化作仙鹤回到华表上来看(...)
下阕写家中爱侣对自己的思念。已在思人却言人在思己，这就把思念之情更深化一层，增加了作品的容量和厚度。“情思乱，梦魂浮”，既是词人此刻心绪的写照，也是所思之人——如花美眷此时心(...)
你踞龙门

作者介绍

冯彭年 冯彭年，真宗、仁宗时人，《林和靖集》中有赠诗。